Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012

Β Ρ Υ Σ Ε Σ ΣΤΗ ΜΥΓΔΑΛΙΑ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ

Του ΒΑΓΓΕΛΗ Κ. ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Ψηλά, όμορφες, δαντελωτές βουνοκορφές του Μαινάλου ντυμένες με βράχια, και κάτω οι καταπράσινες βουνοπλαγιές του Αγιομυλιανού, της Αγιοπαρασκευής, τα Σφενταμάκια, του Μπόβου και της Κληματαριάς τροφοδοτούν τις βρύσες με νερό.
Τα νερά απ’ τις βροχές κι απ’ τα χιόνια που λειώνουν μπαίνουν μέσα στη γη σούρνουνε στα σπλάχνα της και μουρμουρίζοντας καταβαίνουν τις βαθύσκιωτες ρεματιές. Βγαίνουν στο Κεφαλόβρυσο, στην Παρθενίτσα, στου Μπαρμπά στην Επάνω και Κάτω Βρύση του χωριού μας, στη Λιάσκοβα . Στ’ ανατολικά, στο έμπα του Χωριού, στη Μαρουδαίϊκη χούνη, πολλά χρόνια τώρα, οι Παππούδες μας έκαναν μια όμορφη πετρόκτιστη βρύση. Αποτελείται από τον αποθηκευτικό χώρο που μαζεύεται το νερό, και την πρόσοψη.
Ήταν κτισμένη με καλοδουλεμένες πελεκητές πέτρες, και φάνταζε σαν ένα κομψό, καλαίσθητο και γοητευτικό κτίσμα. Ο αποθηκευτικός χώρος {δεξαμενή] και η πρόσοψή της ήταν σκεπασμένη με πολύ όμορφη πέτρινη θολωτή κατασκευή. Δυστυχώς εδώ και πολύν καιρό η βρυσούλα μας, από το πέρασμα του χρόνου και από έλλειψη συντήρησης, έχασε την καμάρα της(! ) και την όλη εμφάνισή της τη χαλάει το τσιμεντένιο σκέπαστρό της, που έγινε το 1953. Αισθητικά ότι το χειρότερο μπορούσε να της συμβεί!

Η επιμελημένη δόμηση της πέτρας στο χώρισμα με τον αποθηκευτικό χώρο είναι θαυμάσια.Και είναι δυστυχώς το μόνο αυθεντικό μέρος της βρύσης που σώζεται, έστω και χιλιοταλαιπωρημένο! Απ’ αυτό συμπεραίνει κανείς την ομορφιά της βρύσης μας. Επάνω στο χώρισμα είναι η μεγάλη βαθουλωτή πέτρινη κορύτα που μέσα καταλήγει το ένα σουληνάρι για να πίνουν τα ζώα νερό. Δεξιά είναι το άλλο σουληνάρι , όχι βέβαια το αρχικό, που έβαζαν οι γυναίκες τα βαρέλια και τις βαρέλες να γεμίζουν νερό.
Στο πάνω μέρος και στο μέσον είναι μικρό όμορφο παραθυράκι για την υπερχείλιση και το καθάρισμα του χώρου. Δεξιά και ενσωματωμένο με τον τοίχο είναι το τουράκι {Ζαλώστρα]. Εδώ ακούμπαγαν οι γυναίκες τα βαρέλια που χώραγαν 20-25 οκάδες να τα ζαλωθούν ή να τα φορτώσουν στα ζώα.
Επειδή το νερό ήταν λίγο το καλοκαίρι, στο τουράκι έβαζαν τα βαρέλια αράδα- αράδα για να έχουν προτεραιότητα στο γέμισμα του νερού. Έτσι απόφευγαν το μάλωμα.
Όλοι, πιστεύω, θυμόμαστε και αναγνωρίζουμε τις παλιές ευεργετικές διευκολύνσεις που είχαμε με το γευστικό, άοσμο και χωνευτικό νερό της.
Εν τούτοις καμία προσπάθεια ανάπλασης δεν έγινε. Είναι μπαζωμένη κατά μεγάλο μέρος, κάθεται παραπονεμένη, περιθωριοποιημένη και εκπέμπει ΣΟΣ, για καθαριότητα, σεβασμό και ευπρέπεια.
Σήμερα ακόμη μετά από αχρηστία πολλών χρόνων το σιγανό κελάρυσμα του νερού της ευφραίνει την ακοή μας.
Η βρύση είχε μεγάλη σημασία για την ζωή μας. Παίρναμε το νερό για τις ανάγκες μας, ήταν τόπος συνάντησης, πληροφόρησης, κουτσομπολιού, ξεκούρασης, ποτίσματος των ζώων και τόπος πλυσίματος των ρούχων. Ήταν τόπος ατέλειωτος σύρε κι έλα ανθρώπων και ζώων! Ένα καθημερινό πανηγύρι.
Η θέση που είναι η βρύση μας λεγόταν παλιά Λεύκο. Κοντά στην βρύση και επάνω στην άσφαλτο, στο δημόσιο δρόμο, υπήρχε το πηγάδι. Σήμερα είναι σκεπασμένο και χωμένο. Χρησιμοποιείτο παλιότερα κυρίως για το πότισμα των ζώων. Πηγάδι με κρύο και δροσερό νερό είναι στα αμπέλια « Του Σούφη το πηγάδι» όπως το λέμε.
Εκτός από την πάνω βρύση ή «Βρύση,» όπως την ξέρουμε, είναι και ηΚάτω Βρύση,που βρίσκεται λίγο βορειότερα. Μικρότερη η αξία της σε σχέση με την επάνω βρύση.
Η κάλυψη των αναγκών των ανθρώπων του χωριού γινότανε και από την Λιάσκοβα. Εδώ ακόμη υπάρχει βρύση με κορύτα για να πίνουν τα ζώα νερό και σουληνάρι για να γεμίζουν τα βαρέλια. Υπήρχε παλιότερα και το κεφαλόβρυσο με πολύ και κρύο νερό. Αργότερα έγινε άλλη βρύση με αυτό το νερό και σήμερα με μέρος από το νερό του κεφαλόβρυσου ποτίζεται ο Παλιόπυργος και η Περαμεριά.
Το ρέμα της Λιάσκοβας είχε πολύ νερό για το πότισμα των ζώων και το πλύσιμο των ρούχων.Με το νερό του άλεθε ο μύλος του Μπογάτσα . Το νερό μεταφέρθηκε στο χωριό σε μεγάλες δεξαμενές και σήμερα το κάθε σπίτι έχει την δική του βρύση. Μόνο που το χειμώνα σε μόνιμη βάση το νερό από της βροχές θολώνει και οι άνθρωποι αναγκάζονται να πίνουν θολό και αμφίβολης ποιότητας νερό!.
Μιας και μιλάμε για τις βρύσες του χωριού, να υπενθυμίσω την παλιά βρύση στον Άγιο Θόδωρο και την καινούργια βρύση πού έγινε το 2010. Νερό υπήρχε στα Σελά και στο Κάτω Νερό που έτρεχε σε ξύλινες κορυτούλες.

Μνήμες με ζωντάνια πέρασαν από το μυαλό μου για τις γυναίκες στη βρύση των παιδικών μου χρόνων. Η Βρύση ανάμνηση, κεντίδι της παιδικής μου θύμησης .
Νυχτοχάραγο έτρεχαν με βαρέλια στη βρύση να πάρουν νερό.
Γλυκές φωνές, καλημέρες, ευχές, γέλια, χαρές από γριες και νιες. Συναντήσεις, ειδήσεις, προξενιά, κουτσομπολιά, ασημώματα, αλλά και μαλώματα είχαμε για τις πρωτεραιότητες στο γέμισμα του βαρελιού.
Ήταν μια βρύση κόσμημα, με ένα προβληματάκι: Όταν την άνοιγες πολύ, τελείωνε γρήγορα το απόθεμα και μειωνόταν το νεράκι.
__Πανούλα μου, εγώ έχω σειρά να πιάσω νερό. Όταν ήμουν στη βρύση, εσύ τότε ερχόσουνα στου Νικολή του Μπρη με το βαρέλι σου.
__Τι λες θεια Κώσταινα; Άλλη θα ήταν. Εγώ ήρθα αχάραγο για νερό. Το βαρέλι μου ήταν εδώ και είχε τη σειρά του.
__Τι λέτε γυναίκες. Καλημέρα.
__Καλώς τη Θοδώρα.
__Μια χάρη θέλω θειά Κώσταινα κι από σένα Πανούλα. Άφησα τα παιδιά και κοιμούνται. Να με αφήσετε να πιάσω λίγο νερό με την βαρέλα και να φύγω. Μην ξυπνήσουν και πάθω καμία.
__Τσιούπες, τώρα το καλοκαίρι δεν έχουμε νερό πολύ, όπως φαίνεται. Υπομονή χρειάζεται να μη μαλώνουμε και στενοχωριόμαστε.
__Θειά Κώσταινα, τι φωνές άκουσα χθές τ’ απόγευμα;
__Ήρθε ο Θώϊκος με τα ζα του να τα ποτίσει στην κορύτα. Καταλαβαίνεις τι έγινε, Πανούλα, με τα γαϊδούρια πάνω στα βαρέλια. Δεν φτάνει αυτό, δεν είχε και τρόπους ο αθεόφοβος.
__Τι σας έλεγε, θεια;
__Μεριάστε από κει μωρή, μη προγκάνε τα ζα να πιούν νερό. Κουρασμένα είναι που οργώναν το χωράφι, και τούτα ψυχή έχουνε. Έπρεπε να περιμένει την σειρά του, και μας να μη μας κάνει κατώτερες από τα ζωντανά του .Λες και μείς είμαστε ξεκούραστες!.
__Η σημερινή ημέρα δεν είναι καλύτερη. Να βλέπω να ‘ρχεται ο γέρο Γιάννης. Τη βαρέλα την έχει κρεμασμένη με τον άλυσο στο δεξιό μέρος του σαμαριού, το βαρέλι πανωγώμι κι αυτός με τα πόδια.
__Θειά Κώσταινα αυτός μας έλλειπε εβιάσθη να ειπεί η Κανέλλα που περίμενε μια και πλέον ώρα να πάρει σειρά.
__Μη τον κακολογείς τον κακομοίρι. Έχει τη γριά του άρρωστη.
__Τι λέτε γυναίκες ; Αργεί πολύ η σειρά μου;
__Μπάρμπα κατέβασε τα αναχρικά σου να πιάσεις σειρά. Ώσπου να ποτίσεις το γαϊδούρι στο πηγάδι θα έρθει και η σειρά σου.
__Καλά λέτε. Τράβηξε βιαστικά με το σχοινί δεμένο στο σούγλο για κεί. Δεν περίμενε να τελειώσει η θεια Μαριγώ με το πότισμα των δικών της ζωντανών. Οι σούγλοι ανεβοκατέβηκαν μια φορά. Την δεύτερη φορά τα σχοινιά σφιχταγκαλιάστηκαν και παρά τις προσπάθειες της θεια Μαριγώς μπλέχτηκαν περισσότερο και οι σούγλοι έμειναν άδειοι στον αέρα.
__Δεν περίμενες λίγο Γιάννη; Με δυο σούγλους νερό θα τέλειωνα τη δουλειά μου.
__Δεν έχω την υπομονή τη δική σου Μαριγώ. Κουράστικα να περιμένω. Στάλες πέφτουν θα βρέξει. Πρέπει να βιαστούμε.




__Μάνα, δεν έχει νερό να πιώ; Το κανάτι είναι άδειο, ούτε το βαρέλι έχει.
__Κοίταξες στη βαρέλα;
__Κοίταξα, μάνα, δεν έχει.
__Τι να σου κάνω Αντρέα μου. Πιάσε από το λεβέτι λίγο νερό.
__Μάνα, από το στάλακα θα πιώ νερό;
__Γιατί; τι έχει ο στάλακας. Τα κεραμίδια με τόσες βροχές που έβρεξε πλυθήκανε και το λεβέτι γανωμένο το έχουμε.
__Είδα το γάϊδαρο που ήρθε στην αυλή . Θα το μαγάρισε το νερό, μάνα.
__Αντρέα μου, δεν μπορώ να περιμένω στη βρύση να πιάσω νερό. Θάχει πλάκωση. Για κοίτα, που βλέπεις μακριά, πάνε φορτωμένες γυναίκες με βαρέλια στου Τσίρου;.
__Μάνα, βλέπω μια γυναίκα ζαλωμένη να πηγαίνει.
__Πάμε μαζί, Αντρέα, στη βρύση. Αν έχει γυναίκες, να κρατήσεις τη σειρά, να γεμίσεις το βαρέλι και άμα το γεμίσεις να έρθεις να με φωνάξεις. Έχω δουλειά στο σπίτι και δεν μπορώ να περιμένω στη βρύση.
__Καλά, μάνα, με λίγο νερό που θέλω να πιώ, θα με κουβαλάς στη βρύση! Δεν έρχομαι.
__Έλα σε παρακαλώ, δεν μπορώ να φωνάζω.
__Δεν έρχομαι σου λέω. Γιατί δεν παίρνεις τη Βασίλω;
__Η αδερφή σου πήγε με τις γίδες δυο ώρες να βοσκίσουνε. Εδώ είναι;
__Κάνε ότι θέλεις. Εγώ φεύγω. Δεν έρχομαι στη βρύση.
__Έλα δω. Πάμε «πλεμονιάρικο», που δεν ακούς καθόλου.
__Εγώ φεύγω.
__Να φύγεις και να μη σώσεις να γυρίσεις. Παλιόπαιδο. Αλλά θα σε κανονίσω εγώ….
__Μάνα, χθες με το γιό σου γατί μάλωνες;
__Του είπα να έρθει στη βρύση να κρατήσει σειρά, αν έχει κόσμο, και δεν στάθηκε τρόπος με το παλιόπαιδο. Εσύ είναι ώρα να φύγεις. Σήκω, Βασίλω μου, πήγαινε στη βρύση κι αν έρθει, ήρθε. Το νου σου! Προσπάθησε να είσαι αδιάφορη, να ιδούμε η κυρά Μάρω τι θα σου ειπεί .
__Ξέρουμε, μάνα, τι θα μου ειπεί. Το κουβεντιάσαμε. Έχει τον ανιψιό της το Γιάννη. Χθές το απόγιομα κάτι πήγε να μου ειπεί. Ήρθανε και οι άλλες τσιούπες για νερό και κόπηκε η κουβέντα.
Με τα νοήματά της δεν μπόρεσα να καταλάβω, τι ήθελε ακριβώς να μου ειπεί.
__Οι τσιούπες καταλάβανε τίποτα;
__Η Γιώτα έριξε μια σπόντα. «Δεν υπάρχει και κανένα παιδί ελεύθερο για μας, είναι όλα καπαριασμένα» Αυτό είπε, άρα κάτι κατάλαβαν. Η Θειa Μάρω δεν είπε τίποτε και έληξε το θέμα εκεί.
__Ο Γιάννης φαίνεται καλό παιδί. Μακάρι να σε ήθελε. Μια αδερφή έχει άμα παντρευτεί το σπίτι και τα χωράφια σε σας θα μείνουν να ζήσετε. Εσύ τον θέλεις;
__Τον θέλω, μάνα, και να μη σου ειπώ ότι τον αγαπώ κιόλας.
__Αυτός τι θα κάνει; Σε θέλει; Έχεις υποψιαστεί τίποτε;
__Η θεια Μάρω πρόφτασε να μου ειπεί, ότι μας θέλει ούλους και την μάνα σου ακόμη.
__Το αχρόνιαγο τι θέλει από μένα!. Εσύ είσαι η νύφη. Μήπως μας δουλεύουνε και η Μάρω και ο υποψήφιος;
Η Μάρω έχει πάρει απάνω της την υπόθεση του ανιψιού της του Γιάννη να τον παντρέψει με την Βασίλω. Πρέπει να την συναντήσει. Που αλλού; Έφθασε και περίμενε κάτω από την θολωτή βρύση. Ήξερε τις ώρες που πήγαινε η Βασίλω για νερό.
Φορτώθηκε το βαρέλι στη πλάτη της, πέρασε την μια άκρη του διπλού σχοινιού στο σβέρκο της, την άλλη άκρη κάτω από τις μασχάλες της. Έσφιξε και έδεσε το σχοινί να μην κουνιέται το βαρέλι και ήρθε στη βρύση. Ξεζαλώθηκε το βαρέλι της στο πέτρινο τουράκι, και σιγά σιγά το ακούμπησε κάτω από το σουληνάρι να γεμίσει με το δροσερό νεράκι.
Όπως τα είχε υπολογίσει έγιναν . Ήρθε και η Βασίλω. Τώρα ήσαν μόνες τους στη βρύση.
__Καλώς τη Βασίλω. Δεν κάθεσαι καθόλου. Σήμερα είδα κάπνιζε ο φούρνος σου. Ζύμωσες ε;
__Ναι, θεια Μάρω. Ζύμωσα και με τη λάτρα μου τελείωσε το νερό. Δεν θα ‘χουμε το βράδυ να πιούμε.
__Τώρα που είμαστε μόνες μας… Προχθές σου είπα μια κουβέντα και δεν την αποτελειώσαμε. Δεν ξέρω αν με κατάλαβες, γιατί ήρθαν και οι άλλες τσιούπες για νερό και δεν μπορούσαμε να κουβεντιάσουμε. Τι λες θέλεις να συμπεθερέψουμε; Σου αρέσει ο ανιψιός μου ο Γιάννης; Αν σ’ αρέσει εγώ θα αναλάβω με τους δικούς σου και τον πατέρα σου να τα κανονίσω. Αν και δεν θέλεις, ότι μου ειπείς, εδώ θα μείνει να το πάρει το νερό και κανένας δεν θα μάθει τίποτα.
__Τι να σου ειπώ θεια Μάρω. Αν είναι από το Θεό…. Ας γίνει.
__Αυτά δεν γίνονται, Βασίλω μου, από το Θεό. Από σένα και μένα θα γίνουν.
Η θεια Μάρω, η προξενήτρα, κατάφερε τη Βασίλω και τον ανιψιό της το Γιάννη, με τη συμφωνία των δικών τους, και τους πάντρεψε.
Ήρθε και η Τρίτη. Δυο ημέρες μετά το γάμο και έπρεπε να ασημώσουν τη βρύση.
Θεια Κώσταινα, πότε θα πάμε για το ασήμωμα στη βρύση;
__Την Τρίτη στις έντεκα η ώρα Σοφία μου. Αυτή την ώρα πρέπει να μαζευτούμε όλοι στο σπίτι του γαμπρού για να ξεκινήσουμε. Να ρθείς στην ξαδέρφη σου, να ειπείτε και τραγούδια που έχεις καλή φωνή να σ’ ακούσουν τα παλικάρια του χωριού. Να ‘χεις και συ καλή τύχη σαν της Βασίλως μου.
__Οι ξαδέρφες της , οι φίλες της, οι άλλοι συγγενείς έχουν ειδοποιηθεί; Όλες το ξέρουνε, και η συμπεθέρα μου είπε, έχει πολύ κόσμο ειδοποιήσει.
Η νύφη πήρε μαζί της την γυάλινη κανάτα, λουκούμια, κουφέτα για να κεράσει μετά το ασήμωμα της βρύσης.
Η μεγαλύτερη θεια, η Χρήσταινα, που ξέρει καλά τα έφημα, έχει το πρόσταγμα και τον πρώτο λόγο. Θειάδες, ξαδερφάδες, κουνιάδα με την νύφη ξεκίνησαν τραγουδώντας για την βρύση.
__Για σταθείτε λίγο, η Θεια η Βασίλαινα δεν ήρθε ακόμη.
__Με συμπαθάτε που άργησα και σας καθυστερώ. Η Βρύση δεν είναι και μακριά. Να ζήστε Βασίλω μου χαρούμενοι και ευτυχισμένοι να είστε.
__Τσιούπες, τραγούδι τώρα. Ξεκινάτε, πέστε τη «Μπαμπακιά» Οι μισές κοπέλες πρώτα και οι άλλες μετά τραγούδαγαν:
Άσπρη μπαμπακιά την Παναγιώτα μου
άσπρη μπαμπακιά είχα στην πόρτα μου
Μου την πήρανε την Παναγιώτα μου
Μου την πήραν και μου την κλέψανε
Σ’ άλλη γειτονιά την επαντρέψανε
Σαν τέλειωσε αυτό το τραγούδι ξεκίνησαν το άλλο:

Κινήσαν τα τσαμόπουλα
Κι όλα τα λεβεντόπαιδα
Να παν στο πέρα μαχαλά
Πού εάν’ τα κορίτσια τα καλά.
Έτσι τραγουδώντας έφτασαν στη βρύση.
__Εσείς οι δυό Θανάσω και Γεωργία, να παστρέφτε καλά την κορύτα, και συ νύφη, όταν γεμίσει νερό, να ρίξεις το ασημένιο εικοσάρικο. Εσύ Γιαννάκη, βάλε το κεφάλι σου μέσα και πιάσε με το στόμα το νόμισμα. Ο Γιαννάκηςήταν ανηψιός του γαμπρού και είχε μάνα και πατέρα. Έτσι ήταν το έφιμο.
Η νύφη μετά το ασήμωμα βάζει στο χέρι του παιδιού ένα νόμισμα και κερνά έναν- έναν όλους τους παρευρισκόμενους με λουκούμι και κουφέτο.
Όλοι της εύχονται νη ζήση και πάλε τραγουδώντας με την κανάτα γεμάτη νερό, κερνώντας τους περαστικούς στο δρόμο, γυρίζουν στο σπίτι.


Κάνω τη σκέψη που έκανα κάθε φορά όταν ερχόμουν κοντά σου βρυσούλα μου.
__Πώς από δώ; Ποια σκέψη κάνεις;
__Πόσος κόσμος πέρασε από δω και τον δρόσισες με το νερό σου;
__Καλά που ήρθες. Δεν έφερες βαρέλι, βαρέλα να πιάσεις νερό;
__Τώρα…. Πάνε χρόνια. Φέραμε από την Λιάσκοβα νερό για τις ανάγκες μας.
__Ώστε έτσι ε!. Με παρατήσατε. Ούτε μουλάρια, ούτε γαϊδούρια φέρνετε να πιούν το νερό μου. Μπας και τα ζωντανά σωθήκανε και δεν το μαρτυράτε; Πού είναι ο κόσμος που ερχότανε πρωί-πρωί και βράδυ με το σούρουπο; Πού είναι, μου λες;
__Εγώ θα περνά βρυσούλα μου, να σου μιλά και να σε βλέπω.
__Καλά εσύ. Οι άλλοι οι πατριώτες σου πώς με εγκαταλείψανε; Χρόνια, γενιές ολόκληρες δρόσιζα με το νερό μου γιαγιάδες, παππούδες και παραπαππούδες, Τους γονείς σας, εσάς τα παιδιά σάς καλοδεχόμουν με το μουρμουρητό του νερού μου και κράταγα μακριά τα στοιχειά και τις νεράϊδες να μη σας κάνουν κακό…
Με εγκαταλείψατε, με χώσατε, το χαμό μου θέλετε!. Αγνώμονες είστε!. Δεν σεβαστήκατε τίποτε... Φεύγα και συ απ’ εδώ, μη με κοροϊδεύετε άλλο!.
Λησμονημένη, μοναχή μ’ αφήσατε στη φθορά του χρόνου. Δεν ντρέπεστε;
Καλά, χριστιανέ μου, και συ που λες ότι μ΄αγαπάς και θα ‘ρχεσαι, προχθές στη πίτα που κόψατε του Συλλόγου, δεν είπες τίποτε, μπάς και γινότανε κάτι!.
Έστω να διώξετε τα μπάζα από μπροστά μου και να με συντηρήσετε λίγο. Εγώ θ’ ανταποδώσω αυτή σας την χάρη.
Πέστω σε όλους το παράπονό μου. « Κρίμα δεν είναι που μ’ αφήσατε στο έλος του Θεού;!» Μην μ’ αφήνετε άφτειαγη κι ελεεινή και φρύζει ο ξένος κόσμος που με βλέπει!...
__Εγώ Βρυσούλα μου, ξέρω τι θέλεις. Άκουσα το παράπονό σου, τον καημό σου. Θα το φωνάζω και θα το γράψω κιόλας .
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΚΑΝΩ ΤΩΡΑ ΒΡΥΣΟΥΛΑ ΜΟΥ.
B Girakas

32 σχόλια :

  1. κουκος1/3/12 14:13

    το τι καβγα γυναικειο ειχαν ακουσει στην απανω βρυση τα παιδικα μου αυτια.μονιμο ξυπνητηρι,μωρη πισια μωρη δειξια και καμια φορα μαλλιοτραβηγμα,θεουλη μου εφιαλτης μουχε γινει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος1/3/12 14:14

    να τη φτιασει ο σολωνας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος1/3/12 14:55

    Εγώ θα σταθώ στον συγγραφέα. Είναι πράγματι τιμή, για μας τους αναγνώστες, να ζούμε, μέσα απ΄αυτόν, στιγμιότυπα του παρελθόντος, ακόμη και όσοι δεν γεννηθήκαμε στο χωριό και δεν έχουμε βιώματα τέτοια...
    Η τελευταία παράγραφος, Βαγγέλη, είναι το άπαν του κειμένου σου.
    Εύχομαι ο "συμπατριώτης" βουλευτής, που, αν μη τί άλλο, την έχει επισκεφτεί, να διασφαλίσει το ελάχιστο απαιτούμενο για την συντήρηση και ανάδειξη αυτού του ιστορικού "μας " μνημείου.
    Σε συγχαίρω για άλλη μια φορά.

    κούκε, οι παιδικές σου μνήμες προδίδουν τη γειτνίασή σου με τη βρύση!
    Προς ανώνυμο: Ο Σόλων, αν και εθνικός ευεργέτης, δεν μπορεί να... υποστηρίξει όλα τα "έργα"!χαχα
    Γιάννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος1/3/12 15:28

    Ήταν έθιμο!!
    Στην πέτρινη κορύτα θυμάμαι που βουτάγαμε μέσα τα πρόσωπα μας όλα τα παιδιά να πιάσουμε κάποια πενηνταράκια η δεκάρες με τα το τριήμερο ενός γάμου.
    Εκεί παρευρισκόταν και η νύφη με κάποιος συγγενείς .
    Νις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος1/3/12 17:57

    Σημειώνω οτι δεν βρήκα γραφτά στοιχεία για τον χρόνο κατασκευής της. Στη δεξιά πρόσωψη στο τοιχείο που στηρίζεται η τσιμεντένια πλάκα στην τρίτη κατά σειρά πελεκητή πέτρα είναι γραμμένη η χρονολογία
    1818
    Αυτο σημαίνει ότι η βρύση προυπήρχε πρίν την απελευθέρωση.
    Άκουσα οτι εκεί υπήρχε ενα μεγάλο Λεύκο /φυτό η λεύκα/
    BG

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. κουκος1/3/12 19:33

    αβαδαιε ,υπαρχει το γνωστο γραμμοφωνικο ασμα βρυση μου μαλαματενια,μπορουμε να τοχουμε και υποσχομαι να μησας ρουμπωσω!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος1/3/12 20:25

    Πρώτα συγχαίρω τον συγγραφέα του άρθρου διότι επαναφέρει τις σκέψεις και τα διαφέροντά μας ¨στα πάτρια εδάφη"
    Η ρυπαρότητα της θρυλικής Βρύσης μας, όπως προβάλλεται στην εικόνα, μας συγκλονίζει, νομίζω, όλους και μας καταδικάζει χωρίς απολογία!
    Το κείμενο, με το γλαφυρό ύφος και τον διαλεκτικό τρόπο, που πολύ καλά γνωρίζει να χρησιμοποιεί ο Βαγγέλης, μας γυροφέρνει στα παλιά και τα πρόσφατα. Μας γεννάει το αίσθημα της νοσταλγίας μα και της ενοχής!
    Διερωτώμαι αν απ'αυτή την "κεντριά" του Βαγγέλη, είναι δυνατόν να μην προκύψει κάτι θετικό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος1/3/12 23:05

    ξέχασες να υπογράψεις Αβ
    σε καταλάβαμε όμως γιατί μόνο εσύ ξέρεις το κόλπο
    Άλλωστε ήταν και παραγγελειά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος1/3/12 23:27

    κι αυτό με αγάπη ο....ακατονόμαστος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος1/3/12 23:37

    κλικ με...μελαγχολία....Βαγγέλη σ' ευχαριστώ...

    Αβαδαίε, συγνώμη που παρέμβηκα στην παραγγελιά...

    χψ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος2/3/12 00:43

    κι εκει στο καλονερι πριν την αγια παρασκευη, τα λευκα, σταματατε στη βρυση ,πιετε νερακι και σε καλη μερια θεος να με συχωρεσει.......παλιογρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος2/3/12 00:45

    ευχαριστω απο καρδιας για τα τραγουδια και ιδιαιτερα για την παραγγελια τον αβαδαιο.στηλωθηκα να τα βγαλω περα τωρα το μαρτη.............

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ανώνυμος2/3/12 07:58

    Εγώ θυμάμαι παλιά τη βρύση στην πανηγυρίστρα, που γινόταν το ζωοπανηγύρι.

    χψ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ανώνυμος2/3/12 11:32

    Τόσο με τη λεπτομερή περιγραφή της βρύσης του χωριού μας με την επίκαιρη φωτογραφία της,όσο και με τους ζωντανούς διάλογους σου,τα λαογραφικά ( το έθιμο του ασημώματος της βρύσης απ΄τη νύφη )και τις προτάσεις σου μας ξεδίψασες αληθινά φίλε Βαγγέλη, μας γαλήνεψες με το ολόδροσο μουμουρητό της και μας προβλημάτισες. Το έργο της συντήρησης της βρύσης και της ανάπλασης του περιβάλλοντος χώρου απασχόλησε και το τοπικό Συμβούλιο και το έχει προτείνει στο τεχνικό πρόγραμμα της Κοινότητας
    προς το Δήμο Γοτρυνίας. Η σημερινή όμως οικονομική κρίση μετέθεσε και αυτό θέμα μας στις καλένδες. Γι'αυτό ευπρόσδεκτα δεχόμαστε χορηγούς και την ιδιωτική πρωτοβουλία για να αναμορφώσουμε τη βρύση που μας πότισε με το γάργαρο και διάφανο νερό της, μας έπλυνε και μας νανούρισε στην αγκαλιά της και που θα συνεχίζει και στο μέλλον σε γενιές γλανιτσιωτών απλόχερα να το παρέχει.
    Με εκτίμηση
    marpolix

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ανώνυμος2/3/12 13:32

    δε θελει μεγαλα λογια τσαπι φτιαρι και ξεχωμα.καντε αυτο πρωτα απο αυριο ο συγγραφεας κι ο βασιλης ο μπαντιλεσκας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμος2/3/12 13:38

    Γιατί δεν πας και εσύ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανώνυμος2/3/12 14:50

    Η π α ρ α γ γ ε λ ι ά , αγαπητοί χριστιανοί, ήταν για μένα -- μη με κάνετε και γίνω… Κοεμτζής ! Ήδη έχω κατεβάσει κάμποσα καντήλια, με το διαολομηχάνημα τούτο που έμπλεξα…
    ΑΒ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ανώνυμος2/3/12 17:23

    Μετά τα σχόλια και τις διαπιστώσεις...επί τω έργω!
    Υπάρχει μια ομάδα κρούσης στο χωριό που, πιστεύω, είναι έτοιμη για δραστηριοποίηση.Δηλ. ο Πρόεδρος και ο Σύμβουλος(οι θεσμικοί)και η ΤΡΟΪΚΑ:(Βαγγέλης,Βασίλης και Μάγγας), που αποδεδειγμένα είναι άνθρωποι των έργων. Ας καταστρώσουν το πλάνο τους κι ας ξεκινήσουν την προσπάθεια και είναι σίγουρο πως θα έχουν τη δική μας εμπράγματι ενίσχυση.
    Αν χρειάζεται "το κάτι",οι μόνοι ζωντανοί οργανισμοί στο Χωριό μας, οι Σύλογοί μας,ας τους αναγνωρίσουν γραπτά ή προφιρικά, τη λεβεντιά να εγάζονται ανιδιοτελώς, για την ανάδειξη μνημείων του Χωριού μας.
    Ίδωμεν..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ανώνυμος2/3/12 17:33

    Μπα! Μπα! Μπα! τώρα το είδα .
    ΧΨ που βρήκες τον κώδικα?
    Ασε ρε ΨΧ είπαμε ντιτζέι εδω είναι ο Αβ
    Νις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ΑΡΗΣ ΤΣΙΡΙΜΟΠΑΝΟΥ2/3/12 19:00

    ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΞΕΔΗΨΑΣΑΜΕ ΦΙΛΕ ΒΑΓΓΕΛΗ ΟΠΩΣ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΗΤΑΝ Η ΒΡΥΣΗ ΣΤΙΣ ΔΟΞΕΣ ΤΗΣ.ΤΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΤΙ ΖΩΝΤΑΝΙΑ ΜΑΣ ΕΦΕΡΕΣ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ ΣΑ ΝΑ ΗΤΑΝ ΧΘΕΣ. ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΚΟΝΤΑ ΝΑ ΒΟΘΟΥΣΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΗ. ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΤΙΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΓΡΑΦΤΕ ΜΑΣ ΣΥΓΚΝΙΝΗΤΕ ΜΑΣΚΡΑΤΑΤΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΤΑ ΖΗΣΑΜΕΣΤΗΝ ΕΦΗΒΙΑ ΜΑΣ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ανώνυμος2/3/12 21:57

    Νις, κάτσε καλά γιατί άμα ξυπνήσεις καμιά μέρα και το δεις ...γης μαδιάμ, τότε θα δικαιώσω τον ....υπερπατριώτη που έχει οσμηθεί ΚΥΠ κλπ.

    Το βαλιτσάκι έχει γίνει τσάντα ...Σκλαβενίτη...ας τόχουν υπόψη τους μερικοί, μερικοί που το παίζουν υπερπατριώτες και που ενδέχεται να ...κυκλοφορήσουν καμιά μέρα χωρίς ....σκελέα.....

    'Ασε λοιπόν τα ψχ μην τα δεις στην πράξη....γιατί δεν αργώ να τα πάρω (είμαι βλέπεις κυκλοθυμικός σε γιανναίους.....)

    Αβαδαίε, το συγνώμη ίσως είναι λίγο..

    Στα γραφτά με μαλώνουν, στα άσματα με αχουγιάζεις.....τελικά τι να κάνω??? να πέσω στην πρόπαντη???...

    Πάντως να ξέρεις ότι και να πεις ότι και να γράψεις, ότι και ν' αφήσεις υπονοούμενο (υψηλού επιπέδου είναι γεγονός) εγώ προσκυνώ με την κυριολεξία της λέξης, όχι τώρα αλλά από πολύ παλιά......

    χψ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Πρώτον, είχα μπλέξιμο με τούτο το διαολομηχάνημα και δεν μπορούσα να αναρτήσω σχόλιο ( λόγω του τελευταίου εκσυγχρονισμού τους). Δεύτερον, προς στιγμή χάρηκα σφόδρα, διότι νόμισα ότι απαλλάχτηκα από τον εθισμό. Τρίτον, άρχισα να στριφογυρίζω, καθότι μου έλειπε. Τέταρτο, άρχισε να γίνεται επικίνδυνη η κατάστασή μου. Τέταρτο, δεν άντεξα και προσέφυγα στον ειδικό, τον Νις, όστις είναι δια πάσα ανωμαλία και πάσα παρασπονδία. Όπου του έβγαλα μεν την Παναγία, αλλά ιδού είδον το φως το αληθινό. Ευτυχείτε να ευτυχήσουμε !
    ΥΓ.1. Δεν δέχομαι το μεγάλο προνόμιο του ντιζέϊ. Όλοι έχουν ευκαιρία στο όνειρο. «Αφήστε όλα τα λουλούδια να ανθίσουν» είχε πει ο μεγάλος τιμονιέρης...
    ΥΓ. 2 Α, ρε Γιώρη! Άλλο ένα τέτοιο τσουνάμι πάλι... και με ψόφησες και σε ψόφησα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ανώνυμος2/3/12 23:26

    Απο το στο μα σου και στου θεού τ αυτή ψχ για να ησυχάσω
    Νις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. εδω
    Και τώρα βρήκαμε τη νέα πατέντα
    ας άδομεν και τη "βρύση μαλαματένια"
    (την ορθόδοξη, με τον Καρακώστα)
    Αφιερωμένο στον παλιακό-γραμμοφωνικό Κούκο, στον λογοτέχνη - ιστοριοδίφη Βαγγέλη και στον άγνωστο ΧιΨι Ωμέγα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Διαβάζοντας τώρα τα ανωτέρω πρέπει να διευκρινίσω ότι το σχόλιό μου περί κατεβάσματος κανδηλίων κλπ το καταχώρησε άλλος συνάδελφος κατόπιν παρακλήσεώς μου - εγώ αδυνατούσα επί διήμερον να το πράξω. Όμως, εδώ είναι το κουμπί: Παρέλειψε να βάλει τον πρόλογο, στον οποίον μιλούσα για το διαολομηχάνημα και που προορίζονταν τα κανδήλια.
    Αυτά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ανώνυμος3/3/12 02:22

    ΑΒΑΔΑΙΕ ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΜΕ Τ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ ΕΒΡΙΖΕ ΣΑΝ ΚΑΡΑΓΩΓΕΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ,ΠΑΤΡΙΩΤΕς ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΑΠΕΙΛΕΙ ΜΕ ΒΑΛΙΤΣΑΚΙΑ Η ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΑΛΛΟ ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΛΛΟΣ ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΡΑΦΩ ΚΙ ΕΓΩ ΚΙ ΟΛΟΙ ΣΑΣ ΚΑΙ ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΡΥΠΑΙΝΕΙ.ΤΗ ΣΚΕΛΕΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΠΗΡΑΝ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΡΑΚΩΣΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ.ΜΑΘΕ ΛΟΙΠΟΝ ΠΩΣ ΠΑΕΙ ΠΟΛΥ ΝΑΣΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΕΝΑ ΝΑ ΦΑΣΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΣ ΠΑΠΑΡΕΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Ανώνυμος3/3/12 10:25

    Είπαμε δεν του λέμε όχι....

    Ότι πεις......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Ανώνυμος3/3/12 10:35

    ΝΑ ΜΗ ΤΟΥ ΛΕΤΕ ΔΙΟΤΙ ΚΥΡΙΕ ΛΕΤΕ ΠΑΠΑΡΕΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Έχετε χρέος, ή ήταν αρνηθήκατε ένα τραπεζικό δάνειο;
    Η ομάδα μας θα σας βοηθήσει με επιτόκιο 2% διάλυμα στα προβλήματά σας.
    Σας προτείνουμε ένα γρήγορο δάνειο για οποιοδήποτε σκοπό. Απλά μια κάρτα ταυτότητας, οι διαδικασίες ταχείας επαλήθευσης συνιστώμενη ελάχιστη, και σε λιγότερο από 24 ώρες από την απόφαση για χορήγηση πίστωσης, χωρίς να παρέχει απόδειξη του εισοδήματος υψηλής αποδοχής. Έχουμε ήδη ένα υψηλό ποσό δανείου μέχρι € 1.000.000.000
    Περίοδος αποπληρωμής μας είναι 6 μήνες έως 20 χρόνια. Δεν πιστωτικούς ελέγχους ή πιστωτική ιστορία. Ελάτε σε μας, έχουμε ασχοληθεί σε όλη την ημέρα.
    Επικοινωνήστε μαζί μας σήμερα μέσω e-mail: dewiahmad.loanfirm@gmail.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα διαγραφής σχολίων χωρίς καμία προειδοποίηση.